Meğerse Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Hiç kıymet vermeden bakmış nazarın
Kadrimi çok ucuz biçmiş meğerse.
Dünyamı başıma yıktı azarın
Gözünde değerim hiçmiş meğerse.

Nokta kadar bile yokmuşum sende
İnanmam “yok öyle” değil desen de
Ben aşkla yanarken o kor bûsende
Dudağım zehrini içmiş meğerse.

Uğruna harcadım diye gururu
Yok yerine koydun bende onuru
Işığında gördüm sandığım nuru
Gözlerin hileyle saçmış meğerse.

Eğer sevmediysem seni namerdim
Canımı istesen feda ederdim
Hadi git; isterse bitmesin derdim
Bu aşkın büyüsü kaçmış meğerse.

Efkârım sabrımın haddini ölçer
İçimden intihar arzusu geçer
En zayıf ânımda vurduğun hançer
Onulmaz yaralar açmış meğerse.

Ey vefa yoksulu, gönül hırsızı
Dinmiyor sinemde zonklayan sızı
Mehtabın yıldızı, güneşin kızı
Seni bunca sevmek suçmuş meğerse

Her gece hicranla dolduran aşkın
Saçımı başımı yolduran aşkın
Betimi benzimi solduran aşkın
Yine de başıma taçmış meğerse.

Hasan Hüseyin YILMAZ