Meğerki Şiiri - Cemal Gören

Tarifsiz bir hâldeyim ben
Şu hâlime şaşıyorum!
Karakışta ter dökerken
Ağustosta üşüyorum!

Ruhum cehennem közünde
Güller açıyor yüzümde
Süzülürken gökyüzünde
Birdenbire düşüyorum!

Hep gözü açık uyudum
Zehir içtim yudum yudum
Delik deşik tüm vücudum
Hayret, hâlâ şişiyorum!

Bilmiyorum ben, ben miyim?
Kendim miyim, gölgem miyim?
Boşlukta gezer gibiyim
Çok garipçe yaşıyorum!

Başağım çok, harmanım yok
Ağacım çok, ormanım yok
Yürümeye dermanım yok
Karlı dağlar aşıyorum!

Dert topladım dolmak için
Mekânım yok kalmak için
Toprakta yer bulmak için
Eşiyorum, eşiyorum!

Yandıkça can çıraları
Deniz sandım karaları
Kangren olmuş yaraları
Kanatarak kaşıyorum!

Canlılar mezarındayım
Ne bu gün, ne yarındayım
Yıllar var ki fırındayım
Yana yana pişiyorum!

Hayalimde kana kana
Can verdim sevdiğim cana
Sığarken bazen fincana
Bazen arzdan taşıyorum!

Sordum bir yaşlı kadına
“Sevda” denirmiş adına
Bakan yanarmış tadına
Küllerimi deşiyorum!

Aralık - l998