MEĞER BABAM EŞEKMİŞ
Her birimizin boynu virgül olmuştu virgülü yazmaktan. Kolu virgül, parmakları virgül… Öğretmen virgül diyor başka bir şey demiyordu. Virgül, virgül, virgül…
Virgül ne çok şeymiş bir türlü aklım almadı. Trafikte arabaya yol veriyor ‘’ Geç!’’ diyor, ‘’ Dur!’’ diyor. Diyor da diyor…
Virgül her an her yerde. Evimizde. Dostumuza açılan kapı. Sevmediğimiz komşumuza kapanan perde.
Virgül kapalı yollarda çıkışa erdiren kazılı tünel. Altgeçit, üstgeçit, duble yol. Kaldırım, kaldırım taşı…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Anlatabildiklerimiz, karşı tarafın anlayabileceği kadardır. Anlamlı yazınızı beğeniyle okudum. Tebrik ederim.
Anlatabildiklerimiz, karşı tarafın anlayabileceği kadardır. Anlamlı yazınızı beğeniyle okudum. Tebrik ederim.
Cümle kurmayı ve konuşmayı unuttuğumuz,güzel Türkçe'mizi argoya kurban ettiğimiz bir dönemde böyle güzel bir yazı kaleme aldığınız için sizi yürekten tebrik ediyorum.
Sağ olun sevgili şairim....
Yüreğinize sağlık. Kutluyorum sizi.
Noktalama işaretlerini yerinde kullanmanın önemini ne kadar hoş bir şekilde sunmuşsunuz değerli öğretmenim. Bu yazdığınız sınıfta dramatize edilse çocuk bir daha virgülün önemini unutur mu hiç?... Keyifle okudum. Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta