Meğer zaman Şiiri - Dağlar Özügüç

Meğer zaman, sabrı da eskiten bir süreçmiş
Her susuş biraz daha azaltırmış sevenin ahını
Her dönüşte kendinden bir parça bırakırmış
Sevgi dediğin,yokluğa boyun eğme hali değildir
Yürek haksız yere vefadan sürgün yemiş
Bir aydın gibi şaşkın ve üzgün
Ne geleni tanır, ne gidene inanır
Sabır dayanılması ağır bir yükmüş
Onu herkes kolay kolay taşıyamaz
Karanlığa alışan bir daha ışık olmayı istemezmiş.
Boynu bükük kalbi kırık sevgilinin
Gönlünü almış olsaydın hayatını önüne sererdi
Şimdi ömrünü versen saçının telini göremezsin
Kalmak erdemdir derlermiş bazen,
Ama gitmek de bir güzel ahlâktır