Meğer Ne Zormuş Güzel Sevmek

Gözleri kimsenin gözlerine benzemezdi...
Karası,hangi karaya daha yakındı bilinmezdi...
Bakışları bir ok misali deler geçerdi gözlerimi,
Ve de yüreğimi...
Gülümseyişiyle aydınlanırdı sanki o karanlık geceler,
Eritirdi buz tutmuş yüreğimi...
O, o kadar güzeldi ki...
Aldatırdı aşk nedir bilmeyeni bile,
Bir konuşması yeterdi masum yürekleri fethetmeye,
Sanki bu dünyaya ait değildi...
O,o kadar güzeldi ki...
Hep bir fazla görürdü kendini diğerlerinden,
O farketmezdi,
Oysa hep bir eksikti insanlığı...
Dünyayı kendi etrafında dönüyor sanar,
Ayakları yere asla basmazdı...
O,o kadar güzeldi ki...
Ben ona aşıktım,
O da kendisine...