Meğer Ne Kadarda Yakışırmış

Gülerken ağladığımda anladım çoğaldığımı,
Ağlarken fark ettim yalnız kalındığını,
Yalnız bırakmadım ağlayanları,
Birdim birden çoktu yalnızlığım,
Geniş açılarım kendiliğinden daralmadı,
Kendiliğinden olmadı hiç bir şey
Sebebe isyanımı dağladım,
Gözlerimi bağladım.
Ağlayanlara dayanamadım,
Bir daha baktım.
Ne kadar kolaydı iki kelimenin ucu
“Ağlama ne olursun ağlama” diyebilmek.
Vazifem miydi gülmek ile güldürmek?
Gülemeden gülümsedim işte,
Meğer ne kadarda yakışırmış,
Gülümsemek…