Meğer ne kadar güçlüymüş insan…
Katlanamam,dayanamam derken,
Ummadığı şeyler başına gelirken,
Nasıl da dayanabiliyormuş yaşadıklarına…
Bir razı oluş belki de,
Böyle olması gerekmiş,demek bile zor geliyorken…
Dağlar kadar güçlü olabiliyormuş inanınca…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta