öğrendim ki
fotoğraf makinesini silah sanıp
ellerini havaya kaldırarak
teslim olan çocuğun resmiymiş meğer
savaşın iç yüzünün
acımasızca yaşatılan kayıpların
yüzünde bıraktığı izlerini
korkudan
fal taşı gibi açılan gözünü
resme düşen vahşetin gölgesini
iliklerine yansıyan karamsarlığını
korkudan titreyen dudaklarını
ta uzaklardan hissedilen
kalp çarpıntısını
acıya isyanındaki küçücük yüreğini
resme bakınca bile irkiliyor insan
Temmuz 2015
Necdet UçanKayıt Tarihi : 21.8.2015 07:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!