Meğer Hep Bedendeymiş Şiiri - Kübra Aytürk

Kübra Aytürk
27

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Meğer Hep Bedendeymiş

Bir yaram var dedi, ilacı sende
Özümde saklıdır dedim benden ilacın
Uçurdu saçlarımı nefes_i hande
Harap etti, mahvetti kendi dilinde
Bulamadım yarimi sel oldu gitti
Gönlüme giremeden el oldu gitti
Giden gidene dedi ruhumun hali
Bir nefer bekledim cerh edip gitti

Koşturdu sinemi yine bulutlar
Can eyledi yağmuru, seli hudutlar
Us yetişemedi bana, harp eyledi gitti
Arz eyledim şahıma, gel süpür bendimi
Gelirimde dedi, yıktılar gövdemi
Gelemedi sonra kaç bahar geçti
Bana hibe edemedi ondaki beni
Yazık dedim, geç kaldım huzura, yara

Sonra sustu dilim, söndü bağrım
Meğer hep bedendeymiş benim yarim

Kübra Aytürk
Kayıt Tarihi : 22.1.2009 23:04:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


(Arar dururuz çölde dahi bir misal, her bir köşeye bakarız da o gizlenmiş olur has bir köşede. Gizlenmişliği doğumla yazılmışlıktır alına.)

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kübra Aytürk