Meğer gökyüzüymüş yüzün,
ardıç ağaçlarının peşisıra sürüklenen
bir baharın yamacında.
Susmak bilmeyen yelkovan kuşlarının
Ve içimdeki yıldızlı akşamın
eskittiği.
şimdi düşümde yüzündeki sarmaşıklara tutunuyorum...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta