Meğer Gizli, Gizli Buldu Dert Beni

Yarim, yarenimle gezip gülerken Meğer gizli, gizli buldu dert beni Gönül kuşum yücelerde süzerken Meğer gizli, gizli buldu dert beni Ömrümün gülleri açmadan soldu Esti poyraz yeli ne tez güz oldu Günlerim acıyla,sızıyla doldu Meğer gizli, gizli buldu dert beni Bir murad almadım yalan dünyadan Umuduma,hayalime doymadan Otuz beşte idim kırka varmadan Meğer gizli, gizli buldu dert beni Tükendi mecalim gücüm kalmadı Tabibler derdime derman olmadı Geceler uzadı, gözüm karardı Meğer gizli, gizli buldu dert beni Babam kapı, kapı derman aradı İliğim kurudu kanım çürüdü Parsel, parsel vucudumu bürüdü Meğer gizli, gizli buldu dert beni Doğan Can cemalim anan ağlasın Çıkarsın alları kara bağlasın Feryadı, fiğanı yürek dağlasın Meğer gizli, gizli buldu dert beni 20.8.2003 yılında kanser sonucu genç yaşta Hakka yürüyen Cemal Aygören cana Ozan Doğan Can Baba