Ana rahmine düşünce insan
sanki cennet bahçesinde
zanneder kendini.
Lakin açınca dünyaya gözlerini,
Pişman olurda ağlar
anlatamaz kimselere derdini.
Oysa ki geldiğine bin pişmandır
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta