Meğer Dünya Aşık İmiş Güneşe

dünyanın suçu güneşi sevmekti
güneşin suçu ateş olmaktı
bundan milyarlarca yıl önceydi
yer ile gök birleşikti
her ikisi de bir alev topundan ibaretti
önce ayrıldılar birbirilerinden
yer alçaldı ve soğudu
güneş yükseldi yandıkça yandı
bir noktadan sonra ayrılık cana tak etti
ayrılığın yoklukla kesiştiği
yakınlığın varlıkla çatıştığı
o hayat ve ölüm çizgisinde
o aşkın imkansız noktasında
ikisinin de anlına aşk yazısı yazıldı
güneş ayrılığın ateşiyle yandıkça yandı
onun alevi yüreğinden kaynıyordu
dünya bir başına kalınca ah edip ağladı
Yaratıcı onu yalnız bırakmamak için
biraz da kudretini göstermek için
güzel mi güzel bir tabiat yarattı
bundan sonra güneş ile dünyanın aşkı
hepten imkansız oldu kavuşmaları
dünya tabiatını sevdi
toprak onur, su şerefti
varlıklar ise büyük bir zenginlik

ama dünya güneşi de istiyordu
onsuz da yapamıyordu
dünya güneşin onu sevdiğini
biliyordu kendisi için yanıp tutuştuğunu
ama bir türlü ona olan aşkını anlatamıyordu
sadece bekliyordu çok uzaklardaki
hiçbir zaman dokunamayacağı aşkının
canına can katan yarinin ufuktan belirişini
o her sabah doğmalıydı yoksa karanlıkta kalacaktı
güneşin yokluğu karanlık ve soğuk demekti
ah bir kez olsun büsbütün kavuşabilselerdi
işte o zaman da dünyanın küçük dostları mahvolurdu
kıyameti kopardı her şeyin

aradan sayısız yıl gelip geçti
gök erkek, yer kadındı
aralarında dokunulmaz bir aşk vardı
derin bir acı çökerdi geceleri
sabah büyük bir neş’e ile gelirdi
günbatımı kızıl ufuklarıyla kahrederdi

ne olursa olsun onlar öylesine bağlıydılar ki
birbirilerini o kadar çok seviyorlardı ki
ne bir santim yaklaşabilir
ne de bir santim uzaklaşabilirlerdi
yaklaşsalar yanacak
uzaklaşsalar donacaklardı
ama sanki şimdi yanıp da donmuyorlar mı
hala buzullar sarmış dünyanın etrafını
güneşse küllerinden doğup da kavrulmakta
bu nasıl bir aşk ya Rab ezel - ebed sürmekte

meğer dünya aşık imiş güneşe
meğer güneş aşık imiş dünyaya
oysa ne dünya bilirmiş güneşin aşkını
ne güneş bilirmiş dünyanın aşkını
meğer varlığı ayakta tutan şey aşk imiş
aşk, dokunmadan sevişmek imiş
acı olansa ne gidebilmek
ne de kalabilmek imiş
çok uzaklardan bakabilmek imiş…