Gökyüzünü andırır eşsiz mavi gözlerin,
Sanki bir engin deniz, uzaktan bakıyorum.
Sükût gerek, anlamı kalmayınca sözlerin,
Gönlümün ocağında bir ateş yakıyorum.
Bana huzur veriyor baktığımda o gözler,
Gözlerinin pınarı, katiyen ıslanmasın.
Yürek söylemez ama seni biçare özler,
Gönlündeki o çocuk, sakın ha uslanmasın.
Ne duygusal şiirler yazmıştım oysa sana,
Bembeyaz duyguları zalimce çalanmışsın.
Sahteymiş bakışların, ta ilk günden bu yana,
Anlamsızmış her biri, meğer bir yalanmışsın...
Kayıt Tarihi : 15.10.2022 10:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!