Ölümmüş Meğer Şiiri - Midayet Kara

Gönül gözlerimle, bir güzele bakarım
Sığmayıp yatağıma, sel olur akarım
Yeter sen iste, yalan dünyayı yakarım
Sevgisiz yaşamak bize, ölümmüş meğer

Yüreğimde sevgiyi, harman edip kardım
Yaralı olan kalbimi, aşkımla sardım
Buluşacağımız yere, erkenden vardım
Ayrı kaldığımız yıllar, yitikmiş meğer

Seni bulamasam, inan ki yaram azar
Sevdiğim bu aşkımıza, değmesin nazar
Aşkımız güçlü, gönülden Gönül’e gezer
Sevgisiz yaşamak bize, ölümmüş meğer

Kalbe açılan yarayı, sevgi ayıklar
Arayıp bulamayınca, aşkı sayıklar
Aşka isyan etmiyorsa, bağrı yanıklar
Sevgisiz yaşamak bize, ölümmüş meğer
Temmuz 2001