Seni nasıl sevmişim,
Meğer...
Kırarken kırılan,
Yüreğimden etrafa;
Saçılırken sen.
Gururumdu yıkılan,
Kahrettim kendi kendime.
Bir şiirin içinde,
Yaşayacak sevgin.
Bahçemdeki en seçkin,
Çiçek olacaksın.
Gün gelip,solacaksın;
Ama asla yok olmayacaksın.
Çünkü ebediyen,
Hafızamda kalacaksın.
Kayıt Tarihi : 1.11.2005 10:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/01/meger-26.jpg)
ömre sessizce adamak gibi... kutlarım anlatım çok hüzünlü olsa da şiire yakışmış...tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)