Meğer Şiiri - İrem Nur Nurten

Bıkkınlık ve yorgunluk çökmüş üzerime
Yine aynı yerde duraktaki banktayım
Tren garında otobüs bekleyen bir yolcuymuşum meğer
Dudakları suskun, elleri nasırlı, gözleri bulutlu...

Yanlış yerde yanlış zamandaymışım meğer
Saatler mi durmuş? Ya da kim durdurmuş?
Duygularım havalanırken bedenimden alıp benliğimi de götürmüş meğer
Ne tat ne de tuz sadece sis ayaz ve soğuk...

Her şey inanmaktan geçermiş meğer
İnanmak başarmanın yarısıymış
Umutsuzsan ne mümkün...
Mutlu olanlar genelde pozitif olanlanlarmış
Negatiflik doldururken ruhumu ne mümkün...