Canım beklemeyi özlemiş,
Beklentilerim, bir yerde; duruyormuş ölmemiş.
Bu ne, kardeşim; bu ne özlemmiş.
Meğer herşey gözümün önündeymiş...
Konusabilmek, tek başına delilikmiş;
Sevdiklerin yanında, hepsi gelip geçiciymiş.
Deprem misali; herkes zelzelişteymiş,
Meğer, herkes; şiirlerdeki kafiye gibiymiş,
her noktasında bir yerlerde yerini arıyormuş..
Kayıt Tarihi : 29.6.2019 02:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!