Meğer Şiiri - İsmail Çörekçi

Pireyi dev ettim, kafaya taktım.
Koskoca şu dünya boş imiş meğer.
Uğruna sorsanız ben neler yaktım,
Tüm hesap, bir lokma aş imiş meğer.

Her geçen zamanı gözde büyüttüm,
Geçmişi buz gibi, günde erittim,
İş işten çok geçti, şimdi fark ettim,
Yaşanan üç güne eş imiş meğer.

Akıldır insanı yanıltan algı,
Sararsa bedeni, ruhunu yılgı,
Merhamet denilen o güzel olgu,
Yok ise o yürek, taş imiş meğer.

Tarifi zor ama aşikar halim.
Saç sakal ağardı, büküldü belim.
Tabiri caizse bu ömür filim,
Hayalden öteye düş imiş meğer.

Gerçeği çeç ettim, dünüme attım,
Topladım nem varsa üstüne yattım,
Kaçmasın istedim sım sıkı tuttum,
Can denen kanatlı kuş imiş meğer.

Çörekçi bu dünya senin mi sandın.
Bir nebze taddırdı, tadına kandın,
Kılmazsan namazı o zaman yandın,
İnsanı kurtaran beş imiş meğer.