Meğer 2 Şiiri - Erdem Gümüş 2

Benim gönlüm senden, yanaydı kadın !
Ben senin kalbinde, elmişim meğer,
Gönlümün tapusu, sanaydı kadın,
Narhım elden düşük, pulmuşum meğer.

Sen ilkbaharımdın, şu son çağımda,
Kardelenim sandım, karlı dağımda,
Hep dikene baktın, sevda bağımda,
Sol yanında solmuş, gülmüşüm meğer.

Yâr kıblem sanaydı, hep sana yöndüm,
Aşkın tavafında, boşa mı döndüm?
Sel miydin, tufan mı? kükredin söndüm,
Savurdu yellerin, külmüşüm meğer.

Melekten üstündün, gözümde benim,
Cennet-i âlâydın, özümde benim,
Madem hata bende, çözüm de benim.
Cehenneme kadar, yolmuşum meğer,

Sen de benim gibi, sevseydin eğer,
Semâ dar gelirdi, aşk nere sığar?
Yâd ele o kadar, verdin ki değer,
Ben senin gözünde, zulmüşüm meğer.

Evvel yârin idim, en güzel eştim,
Şimdi yâdel oldum, gözünden düştüm.
Tıpkı gölgen gibi, seninle koştum,
Yâr peşinden boşa, gelmişim meğer.

Yolun açık olsun, sen özgür yaşa,
Yol ver de gideyim, ben paşa paşa,
Kaderde ne varsa, gelirmiş başa,
Ben de bahtı kara, kulmuşum meğer.

Kul Figan der ki, bu sevda hasta,
Merhem kâr eylemez, şiir sür usta,
Isıttın suyumu, kefenim yasta,
Yâr senin gözünde, ölmüşüm meğer.