Meğer Şiiri - Melahat Çetinkaya

Yalancı baharda açan çiçekler
Meyveye durmadan solarmış meğer
Hayalleri sarmayınca gerçekler
Gönül hüsran ile dolarmış meğer.
⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ ♧ ✿ ♂ ♀ ∞ ☆ ★
Kumlara yazılan aşk sözlerini
Dalga bir çırpıda silermiş meğer
Gönül sarayının sert mermerini
Bir acı söz bile delermiş meğer.
⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ ♧ ✿ ♂ ♀ ∞ ☆ ★
Renkler siyahlaşıp gün ortasında
Düşleri kabusla bölermiş meğer
Sevgi meyi yoksa gönül tasında
Aşığın başı zor dönermiş meğer
⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ ♧ ✿ ♂ ♀ ∞ ☆ ★
Peteğine bal isteyen arının
Koyacak kovanı dar imiş meğer
Yaşanan o güzel hatıraların
Bir baharlık ömrü var imiş meğer.
⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ ♧ ✿ ♂ ♀ ∞ ☆ ★
Bahar bitti kara kışlar başladı
Başımıza yağan kar imiş meğer
Gönül tezgahında aşk nakışları
Dokurken vurulmak zor imiş meğer
⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ ♧ ✿ ♂ ♀ ∞ ☆ ★
Gözden ırak olan gönülden olur
Diyenler ne kadar haklıymış meğer
Karşılıksız seven cefayı bulur
Sözünde gerçekler saklıymış meğer.
⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ ♧ ✿ ♂ ♀ ∞ ☆ ★
Sevip sevilmemek varsa kaderde
Yürek yangını tez sönermiş meğer
Ayrılık tek çare olmuşsa derde
Asilce bitirmek hünermiş meğer.

⊱ ✿ ✿ ⊰ ⊹ M ♧ Ç ✿ K ♂ ♀ ∞ ☆ ★