Meğer Şiiri - İsmail Çiftci

Kişinin kendine yaptığı çile,
Yedi kat düşmanı yapmazmış meğer,
Ağlasan sızlasan kimin nesine,
En yakın cananın bakmazmış meğer,

Sevgiye adadım bunca ömrümü,
Haykırdım dünyaya duymaz sesimi,
Aşk için çarmığa gerdim gönlümü,
Sevda bilmezlere yetmezmiş meğer.

Dünya küçücüktür var ile yokta,
Ömür bir nefestir biter solukta,
İnsan boğuluyor bir kaşık suda,
insanlar el ele tutmazmış meger.

Çiftci İsmail'im yetmez kelime,
Kar yağdı baharda gönül bağıma,
Dertler ışık tuttu gecelerime,
Uykusuz geceler bitmezmiş meğer.

İSMAİL ÇİFTÇİ
02.10.2008