Bir anda ansızın kustu zehrini
Canım dediklerim yılanmış yılan
Pusuya yatıp da aldı yerini
Meğer o dostluklar yalanmış yalan...(21:55)
Herkesi ben gibi sandım boşuna
Yüzüne aldanıp kandım boşuna
Yufka yüreğimle yandım boşuna
Meğer o dostluklar yalanmış yalan...
Çıkarı var diye gelip sığındı
Sırtıma yüküyle sevinip bindi
Gözümü açınca ansızın indi
Meğer o dostluklar yalanmış yalan...
Karşımda dururken akışı başka
Sempatik tavırla bakışı başka
Yüzüne maskeyi takışı başka
Meğer o dostluklar yalanmış yalan...
Dara düştüğü an kapımı çaldı
Yaptığım yardımı hızlıca aldı
Rahata varınca hemen de sildi
Meğer o dostluklar yalanmış yalan...
İyilik yaptım da nankörsün dedi
Yardıma muhtaçken bonkörsün dedi
İşi bitince de sen körsün dedi
Meğer o dostluklar yalanmış yalan...(02:45)
07.12.2014
İlyas BaltacıKayıt Tarihi : 8.12.2014 03:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlyas Baltacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/08/meger-179.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!