Meğer Şiiri - Duran Özaydın

Çıkmaz bir tuzağa düşürdü beni,
Hainin niyeti var imiş meğer.
Gafil düştüm tatlı dile aldandım,
Görünmeyen yüzü sır imiş meğer.

Alev alev yanar sinem haralı,
Baharım kış oldu, başım boralı.
Attı pençesini bağrım yaralı;
Açılan yaralar zar imiş meğer.

Cahilin darbesi ar oldu bana,
Koskoca bir dünya dar oldu bana.
Böyle bir ihanet zor oldu bana,
Acımasız dost da var imiş meğer.

Bir halk ozanısın aklını kullan.
Sana zarar gelir vefasız kuldan.
Her dakkası hile, her anı yalan;
İhanet insanı yer imiş meğer.

Can diye sarıldım aldı canımı,
Hem tatlı canımı, hem cananımı,
Arayıp dururken bir dermanımı,
Derman olan sadık yâr imiş meğer.

Bunca yıldır hilesine ermedim,
Bir bilge kişiye nasıl sormadım.
Gizlenen o yüzü hiç mi görmedim?
Turanî’yim gözüm kör imiş meğer.