Meğer Şiiri - Esma Özdemir

Dünya dediğimiz meğer dert imiş
Yağmur sandığımız akan yaş imiş
Aldığımız nefes gam çekermiş için için içine
Verdiğimiz nefes meğer, bir avuç toprak imiş!

Yürüdüğümüz yol, yol değil, yılan imiş
Gözlerdeki ışık, umut değil, korku imiş
Ay karanlık, soğuk bir taş, güneş bir ateş
Bu dünyada insan meğer, kavrulup yanar imiş!

Derdimi yüklendim, çıktım yollara
Derin vadilerden geçip, yüce dağlara
Yıldızlara, güneşe ve bütün semaya
Haykırsam, halimden bilen varmola?

Herkesin de derdi kendine yeter
Derdi olan, bu dert birtek bende var zanneder
Derman istiyorsan söyle, derler derdini
Derman Ya Rab! Ancak Sen bilirsin derdimi!