Yandım ateşim kendimden
Fırınım bu bağır imiş
İzi düştü öz canımdan
Gönlüm bana çığır imiş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Gönül dostum kaleminize elinize yüreğinize bileğinize sağlık tebrik etmek gerekir böyle bir şiir yazanı kutlarım çok güzel ve anlamlı bir şiir kaleminiz daim olsun 10 + puan
İnsan bir kez ölür ama
Ayrılık süren drama
İkisini çek grama
Gör hangisi ağır imiş
Hani ölüm ile ayrılığı tartmışlarmış da ayrılık ağır çekmiş derler ya, ben inanmam artık.
Ölüm en hakiki dünyevi ayrılık. Keşkesi yok, çaresi yok.
Ama öteleri özlüyorsa insan, ruhu ötelerde vuslat içmeye susamışsa ölüm de ayrılık da anlamsızlaşıyor.
Ve ruh, hakiki sevdiğine doğru, kanat açıyor pervazlarıyla.
Değerli ağabeyim, bana çok ama çok şey düşündürten dizeleriniz için teşekkür ederim.
Kişi odur ki yüzüne baktığınızda size allahı hatırlatsın, dost odur ki kelamlarını gördüğünüzde size Allahtan bir şeyler hatırlatsın.
Kavi dostluğumla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta