Annem söylerdi bana kimseye güvenme derdi,
Hep düşünürdüm niye güvenmemeli insanlara.
Güvenilecek biri yok mu yani şu koca dünyada,
Meğer yaşadıkça anlıyor muşsun.
Meğer yıllar söküp attıkça yüreğinden sevgiyi,
Meğer unuttukça yanıyormuş canın.
Meğer gün geçtikçe ödüyor muşsun,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta