Annem söylerdi bana kimseye güvenme derdi,
Hep düşünürdüm niye güvenmemeli insanlara.
Güvenilecek biri yok mu yani şu koca dünyada,
Meğer yaşadıkça anlıyor muşsun.
Meğer yıllar söküp attıkça yüreğinden sevgiyi,
Meğer unuttukça yanıyormuş canın.
Meğer gün geçtikçe ödüyor muşsun,
Sevdikçe gidenlerin bedelini.
Kayıt Tarihi : 31.10.2010 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!