Meğer Şiiri - Sinan Şaşmaz

Âşıkların peşindeydi aşk
Bana bakmadı bile
Her şeyinden mahrum bıraktı

Bir tutam gülümsemeyi
Çok gördü kaybolan yüzüme
Gözyaşlarıma acımadı
Bacağına sarıldığımda
İtiverdi bir köşeye
Oysa o kadar ihtiyacım vardı ki ona

Ben deniz kokusunu bilmiyorum
Âşık olanlardan duydum
Oralarda dolaşırmış aşk
Martıların azında, simit parçasında
Filmlerde gördüğüm
Kız kulesinde oturur
Sahildeki banklarda konuşurmuş
Pamuk şekeri yerken
Belki kâğıt helva bilmiyorum

Ellerin kenetlendiği
Sevgililerin sarıldığı
Sevgilerini anlattığı
Doya doya bakıştığı
Banklarda keman çalarmış aşk

Kelimelerin tükendiği
Sadece aşkın yaşandığı
Gökten yıldızın seçildiği
Dakikalar olurmuş
Kalbinin başka bedende attığı
Dudakların birleştiği
Dolunayın ışığında
Bir başka olurmuş aşk

Gecenin şahitliğinde
Bir paltoda iki kişinin ısındığı
Tek şemsiye altında
Yarı ıslak yarı kuru durumda
Daha sahici olurmuş aşk

Onsuz olduğun zamanlarda
Yalnız olmazmış insan
Satırlar dolusu şiirlerinde
Onu görürmüşsün harf harf
Ilık nefesini arar
Uzanıp tutsa elimi diye bakar
Daha çok yazarmışsın
Sevgi dolu iki kalbi
Şiirde yaşatırmış aşk

Bir çiçeğin yaprağında
Güneşin batışında
Hasret baharında
Elma şekeri ısırığında
Balıkçı kandilinde
Gece karanlığında
Sevdalıları buluştururmuş aşk

Ben aşkı bilmiyorum
Duydum, sadece duydum
Böyleymiş aşk
Hiç onu görmedim
Anlatılanları dinledim hep
Çıplak yalnızlığımda
Aşkı aradım sürekli
Meğer onu görmek için
Âşık olmak gerekiyormuş.