Meğer... Şiiri - Soner Atik

Varsın gün sevdalansın geceye,
Yakamozu varsın denize düşürsün,
Benim yakamozum düşmüş içime,
Beni kim düşünsün?
Kim avutsun beni avare sensizliğinde?
Duman duman üstüme çöken gecelerde,
Kim okşasın ellerimi?
Başı boş hayallerinde.
Sakın kimseler bakmasın,
Kahrımı yoğurduğum yüreğime.
Bilmesinler bu halimi.
Duymasın kimse hıçkırıklarla dolu,
Tükenmekte olan nefesimi.
Bilmiyorum anlamıyorum halimi,
Sanki bomboş bir alemdeyim,
Ne yolum belli ne izim.
Aradığım gibi bulamıyorum çareleri,
Düşünceler ağır ağır kemirse de beynimi.
Kalabalığın içinde bir başına,
Işıkların içinde kapkara,
Seslerin içinde suspus kalmışım.
Meğer ben ne çok hata yapmışım?
Nasılda kendimden geçmişim hayatın kollarında,
Dertler bir yanda devalar diğer yanda,
Bir türlü birbirine kavuşturamamışım.
Sevaplarım savrulurken tozlu yollarda,
Ayyuka çıkmış günahlarım,
Kalabalığın içinde bir başına,
Işıkların içinde kapkara,
Seslerin içinde suspus kalmışım,
Meğer ben ne çok hata yapmışım..?