Meftunum gözlerine Şiiri - Mümin Çelebi

Günler geçer mevsim değişir ilkbahar girer  senin o yeşil gözlerine

Dalından alamazsın gülü yaprağın altından diken batar ellerine

Doyamaz gül dalında öten bülbülün aşk ile şakıyan tatlı diline

Hiç kolay değil bulamadığın sevgiyi dilenmek
Koyabilmek kalbine

Asıl olan güzellik biriktirmekse bir avuç mutluluk çekmek içine

Öyle bir sevgili bul sevgisiyle sıcak güneş olup dolsun bedenine

An gelir ister yaşam öykünü hayat iz bırakır çizer bir bir yüzüne

Yağar yağmur kar arınmaz insani düşünce ulaşmaz kirli emeline

Değişsin dünyanın yaşam şartları kavuşmak için  herkes ümitlerine

Bu kadar yıpratmazdı hayat insanlar pişman olmazdı şu keşkelerine

Aşkından ummana döndüm  deniz derya derman diye daldım derine

Bir sevgi isterim sevecek ölümüne boyun eyme diren kaderine

Bunca yaşanan riya nankörlüğü kim nasıl anlatacak yüreğine

Çekilmez yalan dünyanın kahrı yaşatacak yer kalmadı hayallerine

Aşkından mecnunum düştüm çölüne muhtaç ettin beni bir avuç külüne

Yürüdüm hayat yolunu hep yalın ayak aşk olup
girmek için gönlüne

Kapıldım bağlandım kandım meftunum senin baldan tatlı güzel  sözlerine

Kayboldum girdim hayatın çemberine
Çevirdi beni gözlerine

Kayıp oldum düştüm yollara bakınca fark ettim meftunum yeşil gözlerine

    Mümin çelebi