ortadaki kansız bir yarış ne sonu var ne canı
ellerimde ki nasırlar konuşuyor bazen
gamzelerini ısırmak istiyorlar bir şey diyemiyorum
tezenem çalıyor sesi köklerimi aydınlatıyor
ucum varamıyor göklere
yine de pes etmiyorum kalkma inadımdan vazgeçmedim
kendime attığım paslar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta