Meftûnu Canan Şiiri - Fatma Uysal

Meftûndum ben sana
Gözüm görmezdi kimseleri
İple çekerdim
Seni göreceğim günleri

Ki sen küçük çocuk gibiydin
Herkese sevgi dolu
Her önüne gelene aşık
Biraz da kafası karışık

Günden güne incindim
Söyleyemedim,özledim,diyemedim
Her an gözlerim doldu
Boğazım düğüm oldu
Söyleyemedim

Seven insan bu denli neden susar ?
Engellerden midir ?
Sanmam
Oysa ki paramparça bir kalbe sahipse
Susmak huzur verir ona
Uyku kaçıştır ona
Hasret doludur sevdiği adama

Bu ufak kalbimin
Taşıyabildiği kadardı sevgim
Bana göre sonsuz
Sana göre önemsiz

Bir gün anladım
Bir kızı sevdiğini
Kaldım ortada
Öksüz bir çocuk gibi

Bağırdım
Çağırdım
Sayıkladım
Zamanla alıştım
Sen benim imkansızımdın