Asıl adım Mehmet DEMİR,1990 yılında Samsun'da doğdum.On yıldır Milli Eğitim Müdürlüğünde memur olarak çalışıyorum. Anadolu Üniversitesi felsefe bölümü son sınıf öğrencisiyim.Şiirde sahici şiir anlayışına sahibim."İçimden geldiği gibi" yazıyorum, şiir benim için bir nevi terapi görevi de görüyor.
Amak-ı hayal idi gördüğüm bu manzara
Gözlerim daldı gitti en derin bir uykuya
Neden sonra açıldı önümde sisten perdeler
Zihnimde canlandı geçerken ateşten güller
Gidiyordum, aşkı ruhumda duya duya
gelir mi acep,diyordu kadın hüzünle
bir tren istasyonu arasından sessizce
elinde iki küçük yavrucak
iç çekerek ağlıyordu
tren rayları arasının boğuk kokusu
Bir acayip derde düştüm
Gecemin karanlığında
Bir gelinlik misali
Ak mı ak pak yüzlü yarin
Hüzün düşmüş gözlerine
Dalgın ve sessiz,kaygılı
Bir çocuğun avuçlarında saklıdır hayat;
Durmak nedir bilmeyen topaçlar misali,
Kaygısız düşler eşliğinde
Biraz hoyrat her dem rahat
Bir çocuğun avuçlarında saklıdır hayat;
Küçük göletlere salınan gemiler misali
Bir resimdi sadece;
Eniyle boyuyla, rengiyle, kokusuyla, kumaşıyla
Hiç kıpırdamadan öylece donuk donuk bakan
Bir çift yürek, iki çift göz, birbirine sıkıca kenetli eller vardı içinde...
Dostum çok özledim seni
Çok özledim be kardeşim
Özledim sohbetini,
Demli çayını da özledim
Özledim insanlığını
İman dolu çehreni de çok özledim
sigaramın dumanında
mehtaba dalarken,
gece trenleri gelir aklıma
uzaklar çok uzaklardan gelir
tutunamayanlar gelir bir bir
dönüşü olmayan yollarda
Ilık bir bahar sabahıydı
bir göçmen kuşu uçuverdi
gencecikti o pak alın
bir kurşun gibi iniverdi
rüzgar yüklü gemilerden
bir martı çığlığı
Gün olur, alır başımı giderim
bu diyardan sessizce
ne varlığımı hissedersiniz
ne de kaybolduğumu
gün olur kaçarım bu diyardan
azgın dalgalara kucak açarım
Çölde rüzgar, gökte su
Ötelerden, ötelerden, ötelerden
Topraklar can bekliyordu
En ücra köşelerden
Tohum uykuda, eller havada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!