Meftun ve iblis Şiiri - Nazım Ercan

Nihavend bir çıkmaz gece
Avuç dolusu bir yalnızlıktan
Alaturka akşamlara
Hicaz taksim geçiyor yürekler

Meftun bir çıkmazda gece gündüze karşı
Karşı kıyıdan yükselen kahkahaları dinliyorum
Seninle birlikte sana karşı yüreğim.

Bir kırlangıç geçiyor
Gidiyor;

İki iblis’i ağırlıyorum içimde
Misafirperver olmalıyım
Misafirperver olmalıyım
Belki götürürler beni de
Alev denizinin içine

Bunlar senin duyguların,
Kafanda bir şeyler olmalı
Bedenini içine sokabileceğin
Dedi ilk iblis

Kaçak yıldızları kovalarken
Rastladığımdı o bedensiz kelebek.

Bir tapınağa karşı günah
Bir yan deniz
Bir yan tapınak
Yudum yudum insanlık
Yudum yudum gece
Ve nihaved bir geceden arta kalan
Rast bir sabaha merhaba diyor beden.