Neyzen...
Kendinden geçmişti
Meftun olduğu hicran ile meşk halindeydi
Nefesin, kalbin, aşkın, sevdanın iştiyakı aşikârdı
Tenden arınmış bir ruh misali gönüllere feyzi hüzün zerk ediyordu
Sükûnetin her halinde ötelerin vecdine davet ediyor, bir bir ruhları irşat eğliyordu
Göçüp gidenlerin yâdından, sinelere nakşeden figanından, henüz okunmamış kitaplarını bizlere gösteriyordu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta