Neyzen...
Kendinden geçmişti
Meftun olduğu hicran ile meşk halindeydi
Nefesin, kalbin, aşkın, sevdanın iştiyakı aşikârdı
Tenden arınmış bir ruh misali gönüllere feyzi hüzün zerk ediyordu
Sükûnetin her halinde ötelerin vecdine davet ediyor, bir bir ruhları irşat eğliyordu
Göçüp gidenlerin yâdından, sinelere nakşeden figanından, henüz okunmamış kitaplarını bizlere gösteriyordu
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta