Meftun Şiiri - Serpil Çavuşoğlu

Meftunun gönlüne inmiştir merdiven.
Buyursun da yüreği olanlar insin.
Oradan düşen için yoktur yetişen,
Buyursun, düşerken gülenler insin.

Meftun kör etmiştir suretteki gözü,
Buyursun da karanlıkta görenler insin.
Razı makamından geçirirken özünü,
Buyursun, hiçlikte ölenler insin.

Meftun'un yüreğidir elleri,
Buyursun da gönülden tutanlar insin.
Yara bere içindedir her bir yeri,
Buyursun, yaraya şifa diyen insin.

Meftun sükuta kurmuştur bağdaş.
Buyursun da lâl olanlar insin.
En sükutu çığlıkla pek sarmaş dolaş,
Buyursun, kalbi duyanlar insin.

Meftun'un ne yeryüzü vardır, ne gökyüzü.
Buyursun da makamsızlar insin.
"Aşık oldum" derken aşk olmuştur her bir yüzü,
Buyursun, aşk olanlar insin.