Meftun Şiiri - İsmail Nerimanoğlu

bir fotoğraf gülüşü istiyorum
bütün dertlerden uzak
gözüken

yağmur yağmadan ıslanıyor toprak
ilk tanıkları ömrümün
bir bir yok oluyor
zaman tünelinde

yanlış bir karede gülümsemiş bir ömür
bakınca şöyle geriye
bir arpa boyu yol
masal gibi mi ne

mevsimi gelmiş son baharımda aşkın
ele güne kime ne
rûya desem değil
yeşermiş gülüşleri ömrümün
ellerimde bir demet gülüş
meftunum meftunum meftun