Kara kışın düşüydün sen
Bu yüzden hiç uyumadı yıldızlar
Üstünü örtünce gece,
Sağa sola kaçıştılar
Adın anılmadı semânın yedi katında
İncitir seni diye güneşi vurdular
Kimse nefes almadı düşün içinde
Vav misali kapında kıvrıldılar
Toprak tövbe etti doğurmaya
Su kendinden geçti,
Sığındı buluta
Aynalar kırıldı her bir köşede,
Sûret kalktı yeryüzünden
Sen uyanınca...
Kayıt Tarihi : 4.12.2013 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!