Mefti bil Şiiri - Binali Kılıç

İnsan böyle sarıl dünya ipine
Külli nefsin zaikatül mefti bil
Ona göre altın doldur küpüne
Külli nefsin zaikatül mefti bil

Kendine gel, nefsi kaldır aradan
İkaz etmiş seni yoktan yaradan
Atan, baban ne götürdü dünyadan
Külli nefsin zaikatül mefti bil

Bu alemde bir geçici devran var
Yer altında had, hesapsız insan var
Yoktan geldin, yok olmaya ferman var
Külli nefsin zaikatül mefti bil

Gel kul olma, dünya denen kahpeye
Er, nefer ol, bir mukaddes cepheye
Öldüren diriltir, düşme şüpheye
Külli nefsin zaikatül mefti bil

Bura dünya tarlasıdır, gel götür
Binali der, ne ektiysan al götür
Sen kendinle, güzel amel mal götür
Külli nefsin zaikatül mefti bil