Meftaya Şiiri - Niğmetullah Uçar

MEFTAYA

Senin cenazende ağlayanları
İki gün geçince gülerken gördüm
Dayanamam diye çırpınanları
Seni sevenleri üzerken gördüm

Bu dünya böyledir gelen gidecek
Sevenler iki gün ah vah diyecek
Sonra yine hayat devam edecek
İnsanları sözden dönerken gördüm

Unutmak bu kadar kolaysa, neden
Çarpınıp yerlere atılır beden
Bu yaşananları anlamadım ben
Tezatlar iç içe sürerken gördüm

Düşündüm kendimi senin yerinde
Ben de öleceğim günün birinde
Kabrimin başına geldiklerinde
O günleri hayal ederken gördüm

Sevenlerim gelip ağlayacaklar
Geçmişi yadedip söz sayacaklar
Birkaç gün geçince unutacaklar
Bedeni mezara girerken gördüm

Yüreği yanana değildir sözüm
Hayat devam eder gerçektir ölüm
Anam babam öldü, üzüldüm, güldüm
Sevgiyi saygıyı biterken gördüm

Ey mefta kurtuldun bu sahtelikten
Dünya denen kirli mezbelelikten
Sıyrıldın gururdan, şerden, benlikten
Kendimi çileler çekerken gördüm

Niğmetullah UÇAR
Antalya
09.06.2008