Mefkure Şiiri - Ümit Işık

Hubistan varsa sen Hükümransın
Hüdanın halik-i küddüs oluşuna buhransın
Sen ki Rabbin cihana armağanısın
Lutfet cenneti göreyim cemalınde Ey Mefkure

Kalbte kurduğun saltanatı ebediyet
Dünyada seninle buldum lezzet
Aşkın vallahi degildir rivayet
Biterse aşkın nasip olmasın cennet

Sen olursan canda herdaim saadet
Sensiz harabtır vallahi harab cennet
Senin Yaratılışında nakış atmış Hakkaniyet
Kalbim olmuştur sana esaret Ey Mefkure

Her zulmet mahkumdur fecre
Her bulbul hayatı adar güle
Her pervane nar-u zar olur ateşe
Ben ise sana meftunum Ey Mefkure

Onca aşk efsanesinin yanında
Rivayet kıldım hepsini aşkımla
Destanını yazdım aşkın şanınla
mecnun bile adem kalır yanımda

bu kalemları yazdıran senin aşkın
gözlerimi kör eden senin aşkın
aklımdaki siman kalbimde çıkmaz aşkın
Yok deme de ne dersen de Ey Mefkure