Medusa Şiiri - Ebru İbramoğlu

anlatsana,nasıl dayanır yürek
bu sonsuz eriyişe,
beklemek asırlarıkökleştirirken
araf olur dünya
ve aşk vurur serde,
kalp yaratılalı
aklın gönül ile savaşı,

aşk benden
gurbet olunca anladım seni
o zaman dolandı
saçların yüreğime,
ya sen medusa
ya sen hangi gülüşte
unuttun gözlerini,
söyle medusa
bu hırçın fırtınaların
hangi baharın hediyesi,

yaşanırkende uzağındaykende
pişman olunan tek şeydir o,
seninde kalbin var görüyorum
aşk medusa aşk diyorum
bende yaşar acısı
bu derdi iyi biliyorum,

söyle,yeryüzünde
kim anlar bizi
kirlenmiş hayallerin
kıvranışını yarım kalışını,
boşlukları eritmem gerek
bu öfkeden sinede,
medusa
saçların ellerimde
ya gözlerin
gözlerin nerede,

biliyormusun medusa
tanrıçalarda ölür
terk edince sevdiklerini...