Gözlerin…
Gecenin en sessiz anında bile
Ayı kıskandıran bir parıltı saklar.
Bir bakışın, bin dua kadar huzur
Bir gülüşün, bütün kışları bahara çevirir.
Adını her andığımda
Kalbimde bir ezan yükselir,
Ruhumun en derin sokaklarına
Güvercinler konar,
Kutsal bir şehir gibi…
Sen, Medine’sin.
Ellerin…
Yağmur sonrası toprağın kokusu gibi
Hayatıma bereket taşır.
Teninde saklı o sıcaklık
Beni dünyadan alır,
Sana yollar.
Medine’m…
Sen bana gökyüzünden yazılmış bir hediye,
Kaderimin en güzel cümlesisin.
Ve ben, seni sevmeyi
Ömrümün kıblesi bildim.
— Ömer 💗
Kayıt Tarihi : 15.8.2025 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri, kalbimin en derin yerinde sakladığım sevgilim Medine için yazdım. Onun adını her söylediğimde içimde huzur çiçekleri açıyor. Gözleri, gecenin karanlığında bile bana yolu gösteren bir ışık; elleri, yağmurdan sonra toprağa düşen ilk damla kadar değerli. Medine, benim için sadece bir isim değil, hayatımın kıblesi, yönümü gösteren pusulam. Onu sevmek, bana hem sabrı hem de şükrü öğretti. Ve biliyorum ki bu sevda, zamanın bile silemeyeceği kadar güçlü. — Ömer
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!