Medine palabıyık, 2009 yılında İstanbul'da doğdu.2019 yılında istiklal marşı okuma yarışmasında birinci oldu.İlkokuldan beri hiç arkadaş edinemeyen ve hep dışlanan biriydi. Farklı düşünceleri, yaşıtlarından daha olgun davranışları,onun dışlanmasına sebep oluyordu.Bu onun daha içine kapanık bir kız olmasına sebep oldu.
Ortaokul öğretmeni,medinenin müziğe karşı ilgisini ve yeteneğini farketti ve onu koro gurubuna aldı. herşey ondan sonra başladı.
Müziğe sımsıkı sarıldı. Üzüldüğünde, kendini kötü hissettiğinde şarkı söylerken buldu kendini ...
Acı kahve
insanlar,ne hissettiğimi hiçbir zaman bilmeyecek
dışardan gördükleriyle kuracaklar kafalarında
mutlu,dertsiz bir insanımışım gibi.
oysa içimdeki fırtınaları hiç anlamayacaklar.
insan, yalnız kalınca
anlıyor feleği
bakıyor çevresine
yokmuş gerçek biri
donuk donuk izliyor etrafı
Tam unuttum diyorum
yine aklıma geliyo cam parçaları
sonra gözlerim doluyor birden
kendi kendimi teselli ediyorum
her yerimi kesiyor camlar
Geçiyorum aynanın karşısına
yelken açtım denizlere rüzgarsız bir günde.
o gün,bugün derken,
insaoglunu tanıdım,geçen her senede
sonum ne olacaktı böyle,
yüzüm ne zaman gülecekti içtenlikle.
mutluluğumu yitirirken,
bir küçük umut aradım gecede.
Sorun ben değilmişim,anladım bu günlerde.
Ah deniz sesi sen ne güzel şeysin öyle.
Ah kuşlar siz ne güzelsiniz öyle.
insan sesinden bıkmış misali,
yine gelsem bu dünyaya
severmiydim kendimi
yoksa gözlerimde ki
nefretle başbaşa mı kalırdım
ah yine gelsem bu dünyaya
Bırak,Denizden ıslansın paçaların
Rüzgardan dağılsın saçların.
Bir kere geliyoruz dünyaya
Bırakta mutluluktan aksın gözyaşların
küçük bir melodi mırıldanırken dudakların
Neden
gerçeklerle başbaşa kaldığında
hayatın ne kadar acı olduğunu anlarsın
bazen bir şarkıda hissedersin sevgini
bazense bir şiirde bulursun kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!