MEDİNE HASRETİ
“Perişanım bugün cana, perişan olmayan bilmez”,
Herdem ağlar bu gözüm, gül gibi solmayan bilmez.
Vurulmuşum Medine gül kokan toprağına,
Daüssıla hasretiyle gözleri dolmayan bilmez.
“Bir avuç toprağını değişmem cihanlara”,
Aşkınla saçını başını yolmayan bilmez.
Gübre olsaydım gül bitiren bahçelerinde,
Bülbül sesiyle hülyalara dalmayan bilmez.
Medine hasreti bu ne ansalın nadanlar,
“Gurbet içinde gurbette” kalmayan bilmez.
Kayıt Tarihi : 31.12.2006 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!