Medine Şiiri - Mustafa Sürmeli

Bakıp bakıp sarılsam da resmine,
Gerçeğinin yerini tutmuyor ki Medine,
Sinemin ortasına bir ateş düştü,
Varmayınca sönmüyor ki Medine.

Keşke kuş olsam da, uçsam de gitsem,
Yılan olsam, sürünsem Medine.
Firari mahkum gibi kaçsam da gitsem,
İlahî kokuna bürünsem Medine.

Bir baksam Medine'de güller nasılmış,
Güneş Medine'de nasıl doğarmış?
Melekler şehrinde kimler yatarmış,
Bir karış toprağına yüzüm sürsem Medine.

Var mı dünyada senden şerefli şehir,
Ravza_i Mutahhara'dan değerli kabir?
Dağın taşın haykırıyor; "Allah bir!"
Dinmesin minarende tekbir Medine.