Yesrib iken adın oldu Medine
Kucak açtın ya sen Muhammed’ine
Besledin büyüttün o şanlı dine
Hasretim Medine’m senin sevgine
Çekilen hasreti sende duy bari
Saklayıp koynunda o nazlı yâri
Söndüremez bir şey tutuşan nari
Gönlüm senin için oldu süvari
Günahlarımla ben çokta ağırsam
Toroslardan Uhud’a çıkıp bağırsam
Rasul Muhammedi bende çağırsam
Duyar mıyım daveti burda, sağırsam
Yollarını bana açmaz mısın sen
Günahkâr olsa da yanıyor bu ten
Medine sevgisi olacak kefen
Arslan’ım amacın bu idi zaten
Ahmet Arslan(hadimi)
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!