Medh-i Pir ve Bende Şiiri - Mustafa Tanr ...

Gece içinde bana gülen aceb yüzdür ya mâhtır
Çeşm-i mübarekten kalbime nurani bir nigâhtır.
Gözlerini gören, seni Ka'be sanıp sa'ye başlar,
Bilmez ki Hacer'ül-Esved değil, alem-i siyâhtır.
Pir-i pür-nurumu bilmeyenler konuşur cahilce
Efendimi yerenler bî-şek u bî-şüphe gümrâhtır.
Hayat-ı dünyevisinde yaptığı tüm amellerin
Evvel mutlaka Bismillah ahir Elhamdulillâhtır.
Şu devr-i küfürde kaldıkdı sahipsiz u biçare
Baktık o mübarek ne de mukaddes bir pena-gâhtır.
Nasıl ki benim pirim zamanın şahs-ı mümtazıdır
Öyle de şiirim cümle eş'arın başında şâhtır
Ben bir cahilken alemde şimdi şair-i azamım
Bin şükür.! Bu mertebeyi veren hazret-i Allah'tır.
Ne kadar şair varsa hep ederler gıybetim ama
Acep bilmezler mi gıybet denilen şey pek günâhtır.
Ruşen olduğu halde her şiirim, kimse anlamaz
Zaten çeşm-i âmâ için dünya daima siyâhtır.
Okunsa gece yarısı ehl-i aşka tek şiirim
Kamet getirir namaza durur sanır ki sabâhtır.
Mustafa'nın medhini yaparım bu aceb iş değil,
Zîrâ o kelb-i kilâb-ı kilâb-ı Rasulullah'tır.