Kelimesizlik Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

kim hayallerliyle tüccarcılık oynamış
saygın kalpsiz ben
kim elleriyle infaz etmiş kendi boğazını acımamış
aptal fikir ben
kim yosun tutacak aşkını yok saymış
merhametsiz kibar ben

kaba kaba bir nevresim üstümdeki
ısındım derken boğmuşum yüreğimi
artık kaldırayım acep neresinden kessem ki?
bir bakış beni dikti üstsüz başsız bir cilve
ne nevresim kaldı ne bir zırh hayallerimle aramda

kessen yetişir mi bu dalları
çiçeksiz bırakırsın ancak mazlum başını
sana medet uman bir aşçıyı
rezil ettin yemeği aç bıraktın kendini
gönlün de sana küstü kaderin de ne demeli ?

kelimelerin ağzından çıkmaya lanetli
kapalı namlu bir silah, saygın ölüyor sürekli
konuşacam derken patlatıyor seni ağzının ihaneti
yetişemiyorsun edepli hale getirmeye kendisini
akan nurun önüne engel olana rabbin laneti
akan küfürlü nameler sayısız kesikli
engel çekilemiyecek bir medetsizlik